قطعنامه کنگره هیجده سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر )

کارزاری  سراسری و بین المللی علیه اعدام و جنایت سازمانیافته دولتی  ضروری است

 

سرکوب، زندان و شکنجه همچنان سیاست رژیم اسلامی است. رژیم جمهوری اسلامی همچنان رکوردار صدوراحکام اعدام در جهان است .   سرکوب گروهها و فعالین سیاسی - عقیدتی سیاست دائمی این حکومت است.  در دوره اخیر ، دامنه بدار آویختن زندانیان سیاسی - عقیدتی و فعالین ملی گسترش  یافته و در سکوت خبری اجرا شده است.                                                                                                                                                                                    

 شرایط زندانهای ایران به شکل وحشتناکی حادتر شده و امکانات زیستی ، درمانی و اجتماعی  بشدت محدود شده و به مثابه سیاست رسمی در بسیاری از زندانها به اجرا درمیآید.

 نظامی مافیایی و طبقاتی در زندانها ، توسط اوباشان و مزدوران و جنایتکاران حرفه ای حاکم شده و اعتیاد و بزهکاری و بی اخلاقی ، زندانیان را قربانی و اسیر مداوم این سیستم غیر انسانی میکند. اعدام " بزهکاران اجتماعی" در ملا عام ، این قربانیان نظام سرمایه داری اسلامی به شکل گسترده ای به اجرا در می آید. در ماههای گذشته بیش از یکصد نفر از اینان بدار آویخته شده ، بی آنکه حتی نام  بسیاری از آنان دانسته شود  و پروسه عادلانه دادرسی اجرا شده باشد. 

اخراج ، دستگیری ، زندان  فعالین کارگری، دانشجویی، معلمان و روزنامه نگاران ادامه یافته است. مقاومت درخشان زندانیان سیاسی و نامه های افشاگرانه آنها در رابطه با وضعیت زندانها و شرایط کشور ادامه یافته که نشانه روشنی از ادامه مبارزه اجتماعی  مردم ایران برای آزادی ، لائیسه و برابری است .

کنگره سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر ) همگان را به مبارزه علیه اعدام – این جنایت سازمانیافته دولتی - فرامیخواند. میتوان از طرق مختلف ، از طومارنویسی، تظاهرات و تحصن گرفته تا نوشتن نامه ها و اعتراضات به مقامات  بین المللی و سازمانهای حقوق بشری ، کارزار بزرگ و گسترده ای علیه اعدام سازمان داد. تجربه درخشان مردم مصر در  مبارزه علیه دیکتاتور مورسی و طومار 22 میلیونی و سپس اشغال میدان تحریر و اعتصابات کارگری درسهای فراوانی را پیش روی ما قرار داده است . میبایست همه سازمانها و نهادهای آزادیخواه و بشردوست ،  کارزار وسیعی را برپا کنند تا این ماشین آدم کشی و جنایت را از کار اندازند.  میبایست حکام آدمخوار را با میارزه ای دائمی، گسترده، داخلی و بین المللی به عقب نشینی وادار کرد و این جانیان و مسئولین جنایت را به پای میز محاکمه کشاند.

لغو شکنجه – اعدام ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد

سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران

زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم